‘Ze kwamen binnen met het brood…’
07/10/2017Het overkwam Pieter in de supermarkt waar hij werkt. Twee keer zelfs. Twee keer ook kreeg hij een pistool tegen zijn hoofd gedrukt en werd hij gedwongen de combinatie van de kluis te geven. En beide keren kwamen de overvallers ’s morgens vroeg tegelijk met het brood naar binnen… “Toen ik daar voor de kluis op de grond lag, met het pistool tegen mijn hoofd, keek ik naar de schoenen van een van de overvallers en dacht ik: ‘Nu is het met me gedaan. Als hij me niet doodschiet, dan trapt ’ie me wel dood’. Zover kwam het gelukkig niet. Maar het was wel zenuwslopend. Pieter: “Ik moest de combinatie van de kluis geven. Maar die jongens zijn natuurlijk ook gespannen, en twee keer voerden ze een verkeerde combinatie in. Toen heb ik gezegd dat ze wel een beetje moesten oppassen, want na drie keer blokkeert de kluis. En wie weet hoe ze dan reageren? Misschien geven ze jou dan wel de schuld?”
Frustrerend
De overvallers waren met z’n drieën. Ze overmeesterden Pieter en diens collega toen zij ’s morgens vroeg aan de achterzijde van de supermarkt het brood wilden binnenhalen. Het tweetal werd geslagen en over de vloer naar de kluis gesleept. Maar de overvallers zagen een derde supermarktmedewerker over het hoofd, die in de kantine stond. Deze kon de politie waarschuwen, en die stond de overvallers bij hun vertrek dan ook al op te wachten. “Op het moment zelf lijken het hele kerels”, zegt Pieter. “Afschrikwekkend en groot. Maar tijdens de rechtszaak zag ik dat het eigenlijk maar kleine ventjes waren, jongetjes van nog geen twintig jaar. Het was wel frustrerend om te zien dat hun familieleden hen als helden de rechtszaal binnenhaalden en dat hun advocaten er alles aan deden om ze zo zielig en braaf mogelijk voor te stellen. Vader ziek, zich net aan het oriënteren op een nieuwe studie, je kent het wel. Maar wel met een lang strafblad. Ze kregen anderhalf jaar cel.”
Slachtofferhulp
Bij de tweede overval kwamen twee overvallers samen met de broodbezorger binnen, die ze onder schot hielden. Met dit laatste stopten ze even om Pieter met het pistool een klap op zijn hoofd te geven om hem te dwingen – alweer – de combinatie van de kluis te noemen. En ook nu weer ging het openen van de kluis bijna mis. Uiteindelijk verdwenen de overvallers met een paar zakken muntgeld. “Een paar honderd euro”, zegt Beerens, “en bijna niet te tillen. Want papiergeld zit er niet bij. Na de overvallen is Pieter opgevangen door specialisten in slachtofferhulp, die werden ingeschakeld door zijn werkgever. “Zij hebben veel met me gepraat en zijn onder meer met mij mee terug gegaan naar de werkplek. Want daar moet je toch weer een keer doorheen.”
Hij zegt de gebeurtenissen goed achter zich te hebben kunnen laten. “Geen blijvende psychische schade. Gelukkig maar, want het kan ook anders aflopen. Een pleister op de wonde was dat ik van het Schadefonds Geweldsmisdrijven smartengeld heb gekregen. Een aardig bedrag waar je een keer lekker van op vakantie kan. Om bij te komen.”
* Dit is een waargebeurd verhaal, maar de naam Pieter is verzonnen. Binnen zijn bedrijf geldt de afspraak dat medewerkers niet openbaar over diefstallen en overvallen vertellen.
Deze blog is aangeboden door FHKN, specialist op het gebied van scholing en training in Veilig Werken. Ga naar de website voor meer informatie www.fhkn.nl/vakmensen/veilig-werken/