Trudi (64) ging van de zorg naar de retail: ‘Dus mensenkennis heb ik genoeg!’
De 64-jarige Trudi werkte haar hele leven als verpleegkundige in de zorg. Totdat ze vijf jaar geleden, dus rond haar 60e, besloot het roer om te gooien, met een baan in een modewinkel. De reden? Ze verlangde naar een leven met minder stress. Zo zie je maar: het is nooit te laat voor een nieuwe wending! Trudi is hartstikke gelukkig bij Van Dal mannenmode in Zeist.
Stress
Trudi: “Ik vond het werk als verpleegkundige erg zwaar worden. Als zorgmedewerker moet je veel doen in weinig tijd. Het grote personeelstekort heeft de werkdruk verhoogd. Dat is niet fijn. Vooral niet als je een dagje ouder wordt.”
Ik heb weleens meegemaakt dat een verwarde man in zijn onderbroek de paskamer uit kwam!
Soepel
Trudi: “Ik heb mode altijd leuk gevonden, vandaar de overstap naar een kledingwinkel, vijf jaar geleden. In het begin was dat natuurlijk wel even wennen. Ik moest alles nog leren. Hoe spreek je klanten aan? Hoe breng je ze in beweging, om toch nét dat ene kledingstuk te proberen? Hoe bedien je de kassa? Dat laatste ging gelukkig snel goed. En het omgaan met mensen, was voor mij als voormalig verpleegkundige natuurlijk geen probleem. Mensenkennis heb ik inmiddels genoeg. Verder ben ik geholpen door een lieve collega, die me de kneepjes van het vak bijbracht. Ik liet haar weten dat ik álles wilde horen, ook wat ik niet goed deed. Misschien ging het daarom zo soepel.”
Etaleren
Trudi: “Ik krijg vaak het compliment dat ik goed ben in etaleren. En dan bedoel ik niet die aan de buitenzijde van het winkelpand – want die etalages laten we door een speciaal bureau ontwerpen – maar de etalages binnen in de winkel, dus de plekjes waar je kledingsetjes kunt showen. Daar maak ik graag een mooi plaatje van!”
Maarten
Trudi: “Humberto Tan vind ik mooi gekleed, en Koningin Máxima natuurlijk. Wie ik nog weleens zou willen stylen? Maarten van Rossem. Ik wel benieuwd hoe hij eruitziet zonder dat eeuwige zwart. In een mooi colbert met een leuk hemd, bijvoorbeeld. Welke kleur ik zou kiezen, hangt af van de kleur van zijn ogen. Die weet ik even niet. Veel mensen dragen kleuren die niet bij ze passen, vind ik.”
Onderbroek
Trudi: “Ik schrik niet snel ergens van. Zo heb ik weleens een verwarde man meegemaakt die in zijn onderbroek de paskamer uit kwam en door de winkel ging lopen! Gelukkig waren er verder geen klanten. Ik heb aan die meneer gevraagd of hij ergens naar op zoek was, en hem vriendelijk richting het pashokje gedirigeerd.”
Doen
Trudi: “Ik ben geen mens van stilzitten. Ik heb altijd wel wat te doen. Als er even geen klanten zijn, ga kijken of alles recht hangt en kledingsets opvouwen. Bovendien moet er altijd wel wat gesopt of gestoft worden. Ik verveel me nooit. En als er een klant binnenkomt, zijn mijn collega en ik gelijk alert. De klant gaat voor alles!”
