Geen muren bouwen. Maar bruggen!

Door Harry Bijl

Samenwerken 

“Laten we het eens hebben over samenwerken. Of je nu te maken hebt met collega’s, huisgenoten, familieleden, buren, zakelijke concurrenten... Privé of zakelijk. Samenwonen, samenwerken en samenleven vraagt altijd om wederzijds begrip en vertrouwen. Zonder vertrouwen komen we nergens. Eigenbelang verdwijnt steeds meer naar de achtergrond van de markt.  

Als mens raken we steeds vaker gecharmeerd van bedrijven die andere bedrijven helpen. Integer zakendoen noemen we dat. De keuze van een consument om ergens geld aan uit te geven, wordt steeds meer bepaald door de mate waarin een bedrijf ook daadwerkelijk iets bijdraagt aan de maatschappij. Een winkel kan dus niet alleen maar een mooi product aanbieden, maar zal ook een stapje verder moeten denken in de schakels van de maatschappij, om de koper te overtuigen. Samen de wereld mooier, beter en gelukkiger maken is de ultieme koopbeleving. Jezelf verwennen en daarmee ook iets bijdragen, is het motto.

In vroegere tijden – toen we nog minder individualistisch waren ingesteld - was het vanzelfsprekend dat bedrijven ook lokaal iets betekenden. In de dorpskroeg, de kerk of andere sociale ontmoetingsplekken heerste sociale controle. Je kende elkaar, en wist nog precies wie op welk vlak zijn steentje bijdroeg aan de gemeenschap. Maar toen de moderne wereld zich ontwikkelde, ontstond een ‘rattenrace’ waarbij winst het belangrijkste oogpunt bleek te worden. Gelukkig is het tij aan het keren. We gaan niet alleen bewuster om met mens en milieu, maar ook met onderlinge zakelijke relaties. Grote merken begraven de concurrentiestrijdbijl en zetten het gemeenschappelijk thema centraal in hun samenwerking. 

Volvo was in de jaren ’50 een pionier in het thema van deze nieuwe vorm van samenwerken. De Zweedse autofabrikant ontwierp de driepuntsgordel – waarvan wordt gezegd dat deze tot op heden miljoenen levens aan automobilisten heeft gered. Het bedrijf bouwde geen muren, maar bruggen, en deelde het ontwerp met andere merken. Het ging hier immers verder dan zakelijk succes. Het ging erom dat de wereld een veiligere en betere plek moest worden.  
Een nobel streven. Net zoals het initiatief van koffieketen Starbucks en fastfoodketen McDonald’s. Beide partijen ontwikkelden een gezamenlijke koffiebeker die volledig recyclebaar is. Ook hier geldt niet het individuele belang van het merk. Maar het grotere doel. 

Het zijn voorbeelden van grote kapitalistische bedrijven waar niet alleen ondernemers hun inspiratie uit kunnen halen. Maar ook jij als medewerker! Steek gewoon eens de koppen bij elkaar met jouw collega’s. Of misschien wel met dat bedrijf aan de overkant! En bedenk: ‘Hoe gaan we effectief samenwerken en zo samen meer betekenis geven aan een gezonde, gelukkige en welvarende wereld?’ Dat kan van alles zijn. Al draait het maar om carpoolen met mensen die dagelijks dezelfde route afleggen. Of beurtelings de straat vrijhouden van afval… Of misschien kan dat nog wel een paar stappen verder! Gezamenlijk lunch halen, verspilling tegengaan. Er valt altijd wel iets creatiefs te verzinnen! Dat grote printpapier hebben jullie misschien niet meer nodig, maar misschien iemand anders wel? 

Ken jij bedrijven en mensen die in jouw straat die iets betekenen? Weten ze wat jij bijdraagt? Werken jullie al samen? Dat is toch gewenst?”